Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας στην Κέρκυρα το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019, για την επέτειο των 200 χρόνων από την ίδρυση της “Ιωνικής Βιβλικής Εταιρίας”, εκτός από την Ειδική Ιστορική Ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, το απόγευμα της ίδιας ημέρας η Ελληνική Βιβλική Εταιρία τίμησε τον Αντιπρόεδρό της, Καθολικό Αρχιεπίσκοπο Κερκύρας, Ζακύνθου – Κεφαλληνίας και Τοποτηρητή του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης, π. Ιωάννη Σπιτέρη, για την πολυετή προσφορά του στην διάδοση της Αγίας Γραφής, σε μία ειδική εκδήλωση που έλαβε χώρα στον Ιερό Καθολικό Μητροπολιτικό Ναό (Ντόμο), στην Κέρκυρα.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Υπεύθυνος Επικοινωνίας της Ε.Β.Ε. κ. Γεώργιος Σώχος, ο οποίος αναφέρθηκε με συντομία στο ιστορικό των Βιβλικών Εταιριών, το ξεκίνημα της “Ιωνικής Βιβλικής Εταιρίας” στην Κέρκυρα το 1819 και τη δραστηριότητα της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας σήμερα, τονίζοντας ιδιαίτερα τα θετικά αποτελέσματα στην κυκλοφορία της Αγίας Γραφής στην πατρίδα μας, λόγω της ευρείας αποδοχής των μεταφράσεων μας και της αρμονικής συνεργασίας των μελών της Εταιρίας που προέρχονται και από τις τρεις χριστιανικές παραδόσεις.

Στη συνέχεια ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, αναφέρθηκε στους στενούς δεσμούς της Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας στην Κέρκυρα, ενώ επεσήμανε την ουσιαστική συνεργασία των δύο Εκκλησιών σε χριστιανικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο και τους δεσμούς εκτίμησης και αγάπης που τον συνδέουν με τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο π. Ιωάννη, υπογραμμίζοντας ότι: «Ο Σεβασμιώτατος είναι εξαιρετικός θεολόγος. Έχει μελετήσει τον βιβλικό λόγο, αλλά και τους Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τόσα τα κείμενά του, όσο και η συμμετοχή του στον διαχριστιανικό διάλογο, αλλά και η εν γένει μαρτυρία του εδώ στην Κέρκυρα δείχνουν ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος στηρίζει την διακονία του στο Ευαγγέλιο, άνθρωπος αγάπης και καταλλαγής, άνθρωπος με επίγνωση των αναγκών των καιρών».

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας και Ποιμένας της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας Βόλου, αιδ. Μελέτιος Μελετιάδης στην κεντρική ομιλία της εκδήλωσης που παρατίθεται ολόκληρη, είπε τα εξής: Στην αρχιερατική προσευχή Του ο Χριστός, μεταξύ άλλων, παρακαλεί τον Πατέρα: “²⁰ Δεν προσεύχομαι μόνο γι’ αυτούς αλλά και για κείνους που με το κήρυγμα αυτών θα πιστεύουν σ’ εμένα, ²¹ ώστε να είναι όλοι ένα, όπως εσύ, Πατέρα, είσαι ενωμένος μ’ εμένα κι εγώ μ’ εσένα. Να είναι κι αυτοί ενωμένοι μ’ εμάς, κι έτσι ο κόσμος να πιστέψει ότι μ’ έστειλες εσύ.” (Ιν. 17). Δυστυχώς όλοι εμείς που θεωρούμε τους εαυτούς μας πιστούς του Ιησού Χριστού, αποτύχαμε και συνεχίζουμε  εν πολλοίς να αποτυγχάνουμε, να κάνουμε πραγματικότητα την προσευχή αυτή του Κυρίου, ενώ ταυτοχρόνως η αποτυχία μας λειτουργεί αποτρεπτικά για τον κόσμο να πιστέψει ότι ο Θεός Πατέρας έστειλε στον κόσμο τον Θεό Υιό, για να έχει μια προσωπική και συνειδητή σχέση μαζί Του. Για το σκάνδαλο της διαίρεσης της Εκκλησίας επιρρίπτουμε την ευθύνη αποκλειστικώς στους άλλους, ενώ ησυχάζουμε τη συνείδησή μας πείθοντας τους εαυτούς μας ότι ο λόγος αυτός του Κυρίου μόνο στη δική μας Εκκλησία πραγματώνεται και ότι μόνο εμείς και οι ομόδοξοί μας είμαστε οι πραγματικά πιστοί. Για να υποστηρίξουμε τη θέση μας αυτή, επιστρατεύουμε είτε την Παράδοση είτε τη Βίβλο είτε και τις δύο μαζί. Λειτουργούμε όπως ο προφήτης Ηλίας, που θεωρούσε πως αληθινός λατρευτής του Θεού είχε μείνει μόνον αυτός. Ο Θεός, όμως, τον διαψεύδει, λέγοντάς του ότι υπάρχουν άλλοι επτά χιλιάδες που δεν είχαν κλείνει γόνυ στον Βάαλ. Κι ενώ αυτή η πραγματικότητα δεν αφορούσε τον προφήτη, του δίδασκε όμως να μην είναι τόσο βέβαιος για τον εαυτό του (Α’ Βασιλέων 19). Συχνά αυτή είναι και η δική μας αντίληψη στη σχέση μας με τον Θεό. Ωστόσο, αυτή δεν είναι η θέση του Θεού, ο Οποίος όχι μόνο στα δικά μας στεγανά δεν μπαίνει, αλλά τις περισσότερες φορές τα ανατρέπει, διότι ο Χριστός είναι πάντα ανατρεπτικός των ανθρωπίνων δεδομένων και βεβαιοτήτων. Απευθυνόμενος στους μαθητές Του και προκαλώντας τον εθνο-θρησκευτικό σωβινισμό και την αυτάρκειά τους, είπε:“¹⁶ Έχω κι άλλα πρόβατα, που δεν ανήκουν σ’ αυτή την μάντρα· πρέπει κι εκείνα να τα οδηγήσω. Θα γνωρίσουν τη φωνή μου και θα γίνουν ένα ποίμνιο με έναν ποιμένα.” (Ιν. 10). Θέλουμε να ταυτίζουμε την όποια ‘μάντρα’ μας (εθνική, εκκλησιαστική) με το ‘ποίμνιο’ του Κυρίου. Όμως παρά την επιθυμία μας και την προσπάθειά μας, όλοι καταλαβαίνουμε ότι η ‘μάντρα’ και το ‘ποίμνιο’ δεν είναι ταυτόσημες πραγματικότητες. Σε κάθε διολίσθησή μας προς μία τέτοια ταύτιση ο Κύριος πάντα μας υπενθυμίζει ότι “Έχω κι άλλα πρόβατα, που δεν ανήκουν σ’ αυτή την μάντρα…” και μας καλεί σε μια οικουμενική προσέγγιση του άλλου. Άλλωστε, σύμφωνα με τον θείο Παύλο τελικά μόνο “¹⁹ Ο Κύριος γνωρίζει αυτούς που του ανήκουν” (Β’ Τιμ. 2).

Όλα αυτά τα χρόνια που γνωρίζω τον Σεβασμιώτατο κ. Ιωάννη, είδα στο πρόσωπό του έναν άνθρωπο αυτού του οικουμενικού  χριστιανικού πνεύματος. Έναν εκκλησιαστικό ηγέτη που δεν «μαντρώνεται» πίσω από την εκκλησιαστική του ταυτότητα και θεολογία, αλλά που μπορεί να δει στον άλλον το έργο της χάρης του Κυρίου και να αναπτύξει ειλικρινή αδελφική σχέση μαζί του, παρά τη διαφορετικότητα και την τραυματική ιστορία των παραδόσεών μας. Είδα έναν εκκλησιαστικό ηγέτη, που αναγνωρίζει ότι η Εκκλησία του Χριστού ξεπερνάει τα δικά του εκκλησιαστικά όρια. Γνώρισα έναν Χριστιανό που δεν χαρακτηρίζεται από εκκλησιαστική αυτάρκεια, αν και το μέγεθος της Καθολικής Εκκλησίας θα μπορούσε να του στήσει μια τέτοια παγίδα, αλλά απεναντίας χαρακτηρίζεται από  ταπεινό διδακτικό πνεύμα, που τον καθιστά όχι μόνο έτοιμο να διδαχθεί από τον διαφορετικό, αλλά αναζητά στον διαφορετικό εκείνα τα σημεία, στα οποία ο ίδιος θεωρεί ότι υστερεί. Στον κ. Ιωάννη αναγνώρισα έναν άνθρωπο της Εκκλησίας που δεν φοβάται να διαλεχθεί με τον ‘άλλο’ Χριστιανό και μάλιστα να του δώσει τόπο και χώρο στην ανάγκη του, ξεφεύγοντας από τα δογματικά ειωθότα, όπως έκανε στην Αλεξανδρούπολη προσφέροντας τον Καθολικό Ναό της πόλης, ώστε η χορωδία της εκεί Ευαγγελικής Εκκλησίας να δώσει τη συναυλία της ή να επιτρέψει στον ποιμένα της Ευαγγελικής Εκκλησίας του Βόλου να συμμετέχει στην τέλεση δύο μικτών γάμων στον Ναό της Καθολικής Εκκλησίας στον Βόλο. Στον Καθολικό Αρχιεπίσκοπο Κέρκυρας κ. Ιωάννη, βρήκα έναν άνθρωπο του Θεού, που δεν φοβάται να κάνει την εκκλησιαστική αυτοκριτική του και υπέρβαση, ενώ αναγνωρίζει την ανάγκη για σύγκλιση και συνεργασία με τις άλλες Χριστιανικές Εκκλησίες σε θέματα όπου η αγωνία και το ενδιαφέρον είναι κοινά. Ένας τέτοιος κοινός χώρος είναι η Αγία Γραφή και η διάδοσή της στην καθομιλουμένη γλώσσα του λαού. Η παρουσία του στην Ελληνική Βιβλική Εταιρεία υπήρξε καθοριστική για το άνοιγμα της Καθολικής κοινότητας της χώρας μας προς το έργο της Εταιρείας και την προώθηση του εκδοτικού της έργου μέσα στην εκκλησιαστική του κοινότητα. Χαιρόμαστε για την Ε.Β.Ε. και το έργο της, όμως καλούμαστε να αναγνωρίσουμε ότι αυτό που σήμερα είναι και απολαμβάνουμε, έγινε χάρις σε ανθρώπους σαν τον Σεβασμιώτατο κ. Ιωάννη.

Βεβαίως βρήκε ευήκοα ώτα και πνεύμα σύμπνοιας στον Πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης της Εταιρείας Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο και στα υπόλοιπα μέλη της Εταιρείας. Όμως ο κ. Ιωάννης δεν αρκέστηκε ούτε περιορίστηκε στον χώρο της Βίβλου. Αναζήτησε τη συνεργασία και σε άλλα θέματα που ενδιαφέρουν την κοινωνία μας γενικότερα, όπως αυτό του γάμου. Η επίθεση που δέχεται ο θεσμός του γάμου, όπως αυτός κατανοείται μέσα στην αγιογραφική παράδοση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας, αποτελεί πρόκληση και πρόβλημα για όλους μας που ομολογούμε τον Ιησού Χριστό ως Κύριό μας και Θεό μας. Η αναζήτηση κοινής χριστιανικής προσέγγισης έφερε θετικά αποτελέσματα. Αρχικώς με τις συναντήσεις στον Βόλο, οι οποίες φιλοξενήθηκαν από την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού, και στη συνέχεια από την Ιερά Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως, για να καταλήξουν σε κοινά συνέδρια ζευγαριών στην Πιερία με πολύ θετικές εντυπώσεις, βιώματα και αποτελέσματα εκ μέρους όλων των συνέδρων. Βεβαίως, η οικουμενική σύγκλιση που αναζήτησε ο κ. Ιωάννης δεν λειτούργησε εις βάρος ούτε της εκκλησίας του ούτε των θεολογικών του θέσεων. Ο κ. Ιωάννης ούτε Ορθόδοξος έγινε ούτε Ευαγγελικός. Παραμένει ενεργό και πιστό μέλος και αρχιερέας της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα. Θέτει όμως ένα όμορφο παράδειγμα ειλικρινούς οικουμενικής προσέγγισης και δημιουργικού σεβασμού του ‘άλλου’ σε όλους μας, για να το ακολουθήσουμε.

Το ζητούμενο δεν είναι η ένωση της Εκκλησίας, ένα γεγονός ευκταίο αλλά αδύνατο υπό τα σημερινά δογματικά και εκκλησιαστικά δεδομένα. Το ζητούμενο υπό τις παρούσες συνθήκες είναι το πνεύμα της ενότητας μεταξύ των Χριστιανών των τριών Ομολογιών. Δεν θα συμφωνήσουμε σε όλα, ούτε θα αλλάξουμε ο ένας τον άλλον. Ενδεχομένως εκείνα που μας χωρίζουν καλό θα είναι να μείνουν έξω, αλλά υπάρχει σωρεία προβλημάτων μέσα στην κοινωνία μας που δεν είναι ούτε Ορθόδοξα ούτε Καθολικά ούτε Προτεσταντικά προβλήματα. Είναι προβλήματα του ανθρώπου και της κοινωνίας μας. Κάποια μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε μόνοι μας, αλλά για πολλά από αυτά χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Χρειαζόμαστε μια κοινή χριστιανική αντιμετώπισή τους.  Προκλήσεις όπως ο επαναπροσδιορισμός του γάμου, η άνοδος του Ισλάμ, η ραγδαία και έντονη εκκοσμίκευση της Ευρώπης και της χώρας μας, το δημογραφικό πρόβλημα, η προσφυγική κρίση, η βία, τα ναρκωτικά, η πορνογραφία, το trafficking, η διαφθορά του δημόσιου βίου, η μόλυνση του περιβάλλοντος, οι εκτρώσεις, ο αντισημιτισμός, ο ευαγγελισμός ή ο επανευαγγελισμός του λαού μας και της Ευρώπης είναι μερικές από αυτές τις προκλήσεις, όπου ο κοινός προφητικός λόγος και η δράση της Χριστιανικής Εκκλησίας είναι απαραίτητα και αναγκαία για τη θεραπεία και την υγεία της κοινωνίας μας. Σ’ αυτά θα μπορούσαν να προστεθούν και εθνικά θέματα, όπως το εξωτερικό μας χρέος ή η επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα και άλλα. Μια κοινή θέση των τριών Ομολογιών της Πατρίδος μας και η παρουσίασή της σε οικουμενικά σώματα και εκκλησιαστικούς οργανισμούς και εκκλησίες του εξωτερικού και η στήριξή εκείνων στα αιτήματά μας αυτά, μόνο θετικά αποτελέσματα θα είχαν για την πονεμένη χώρα μας.

Εάν αισθανόμαστε τόσο αυτάρκεις, ώστε να θεωρούμε ότι δεν χρειαζόμαστε τον άλλον και μπορούμε μόνοι μας να αντιμετωπίσουμε όλες αυτές τις προκλήσεις, ας ρίξουμε ξανά μια ματιά στην πραγματικότητα. Το θεολογικό συνονθύλευμα, η συγκρητιστική σύγχυση του λαού μας και ολόκληρης της Ευρώπης και η συνακόλουθη ηθική διαφθορά αποτελούν ισχυρές ενδείξεις, αν όχι αποδείξεις, μιας άσχημης πραγματικότητας και της δικής μας αποτυχημένης χριστιανικής μαρτυρίας και λειτουργίας μας ως “το φως του κόσμου” και το “αλάτι της γης”. Ο οικουμενικός χαρακτήρας της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας αποτελεί ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση για την κοινή αντιμετώπιση όλων των προκλήσεων που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Η Ε.Β.Ε. κατάφερε να μας ενώσει εκεί όπου συμφωνούμε, δηλαδή στη Βίβλο. Και το αποτέλεσμα είναι καλό, πολλαπλό και μακροπρόθεσμο. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε μια κοινώς αποδεκτή απόδοση του ιερού κειμένου και από τις τρεις Ομολογίες και ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τέτοιο εύρος διάδοσης του κειμένου του Αγίας Γραφής και προπαντός της Καινής Διαθήκης στη χώρα μας, όσο τα τελευταία χρόνια. Όλο αυτό είναι καρπός προσπάθειας ανθρώπων, όπως ο Σεβασμιώτατος κ. Ιωάννης, που βγήκαν από τα εκκλησιαστικά περιχαρακώματα, θυσίασαν μέρος της αυτάρκειάς τους, ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους ‘άλλους’ και δούλεψαν για έναν κοινό σκοπό: τον επανευαγγελισμό των Ελλήνων. Το παράδειγμά τους αποτελεί ένα καλό προηγούμενο για μελλοντικές συνεργασίες στην αντιμετώπιση κοινωνικών θεμάτων. Το έργο τους θυμίζει τα χωράφια, στα οποία οι φράχτες που τα χωρίζουν, υψώνονται και δεσπόζουν την περίοδο της σποράς, αλλά καθώς τα στάχυα της αμοιβαίας αγάπης κι εμπιστοσύνης μεγαλώνουν εκατέρωθεν, κάποια στιγμή καλύπτουν τους φράχτες,  οι οποίοι ναι μεν συνεχίζουν να βρίσκονται στη θέση τους, αλλά πλέον δεν είναι εμπόδιο, διότι ο καρπός τούς έχει καλύψει.

Σεβασμιότατε κ. Ιωάννη,  σας ευχαριστούμε για το παράδειγμα οικουμενικού χριστιανικού πνεύματος που μας έχετε προσφέρει. Σας ευχαριστούμε, γιατί είχατε την τόλμη να σπείρετε στην αγάπη, στην αποδοχή του άλλου και σήμερα οι βλαστοί αυτής της σποράς έχουν μεγαλώσει και καλύπτουν εκείνα που μας χωρίζουν. Με τη συμβολή σας βοηθήσατε στην υλοποίηση της αρχιερατικής προσευχής του Κυρίου και στην επίτευξη του ευαγγελιστικού στόχου της, δηλαδή “Να είναι κι αυτοί ενωμένοι μ’ εμάς, κι έτσι ο κόσμος να πιστέψει ότι μ’ έστειλες εσύ.” Με την οικουμενική σας στάση και το χριστιανικό  σας πνεύμα, κάνατε πράξη τη ρήση του Πάπα Ιωάννη ΧΧΙΙΙ, στην εγκύκλιο του Ad Petri cathedram της 29^ης Ιουνίου 1959, «in necessariis unitas, in dubiis libertas, in omnibus caritas^[1] / στα αναγκαία, ενότητα^. στα αμφισβητούμενα, ελευθερία^. σε όλα, αγάπη.»

Στη συνέχεια ο Γενικός Βικάριος της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας π. Μάριος Ρήγος, ανέγνωσε το βιογραφικό του π. Ιωάννη Σπιτέρη αναδεικνύοντας την υπερπεντηκονταετή ιερατική και θεολογική διακονία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου.

Σε κλίμα συγκίνησης ο  Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ.κ. Ιγνάτιος Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, Πρόεδρος της Ελληνικής  Βιβλικής Εταιρίας, μίλησε για τη συνεργασία τους με τον Αρχιεπίσκοπο της Καθολικής Εκκλησίας Ιωάννη Σπιτέρη, στην Ελληνική Βιβλική Εταιρία  «τον μόνο οικουμενικό οργανισμό που λειτουργεί στην Ελλάδα», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ εξήρε το ρόλο του Καθολικού Αρχιεπισκόπου στη Βιβλική Εταιρία, που είχε ως αποτέλεσμα την αναβάθμιση του ρόλου της Καθολικής Εκκλησίας στη διάσωση και διάδοση του βιβλικού λόγου» όπως είπε.

«Με τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο κ. Ιωάννη Σπιτέρη μας συνδέουν πραγματικοί δεσμοί εκτίμησης και αγάπης. Συνεργαζόμαστε επί σειρά ετών στο Βόλο και στη Βόρεια Ελλάδα κάτω από τη σκέπη της ποιμαντικής μας οικογένειας. Τα τελευταία 20 χρόνια έχει σφυρηλατηθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ της Ορθόδοξης Εκκλησίας, των Ρωμαιοκαθολικών και Διαμαρτυρόμενων. Η Ελλάδα είναι ένα μοντέλο προς μίμηση και για τις Εκκλησίες, με μοναδικό σκοπό τον επανευαγγελισμό του λαού, προκειμένου να ξαναμελετήσουν οι Έλληνες τον λόγο του Θεού. Ας ελπίσουμε πως αυτή η συνάντηση θα είναι και μία αφορμή για μία καλύτερη συνεργασία και περαιτέρω δράσεις που έχουν να κάνουν με το Χριστιανισμό στη χώρα μας. Σας ευχαριστούμε Σεβασμιότατε Ιωάννη Σπιτέρη, για όσα προσφέρεται και βεβαίως όπως ευχόμαστε να χαίρεστε εσείς το ποίμνιό σας και το ποίμνιό σας Εσάς. Θα παραμείνετε  πάντοτε για μας ο άνθρωπος της Ενότητας, θερμά συγχαρητήρια» κατέληξε στο λόγο του ο   Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού.

«Συνήθως μεταξύ των ανθρώπων της εκκλησίας ακούγονται κακεντρεχή σχόλια, σήμερα όμως όλα όσα τα θετικά σχόλια που ακούστηκαν, δείχνουν ότι ήδη έχουμε κάνει ένα βήμα εμπρός. Μας δείχνουν ότι το Άγιο Πνεύμα δημιουργεί καταστάσεις τόσο θετικές, που πολλές φορές δεν τις πιστεύουμε πως είναι δυνατόν και όμως είναι» είπε στο λόγο των ευχαριστιών του ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, Ζακύνθου – Κεφαλληνίας, π. Ιωάννης Σπιτέρης και πρόσθεσε «δε ξέρω πώς να σας ευχαριστήσω, για όσα ακούστηκαν όμως η σημερινή μέρα ας γίνει παράδειγμα για όλους να λένε καλά λόγια, γιατί τα καλά λόγια είναι η ψυχή μας. Τα σχίσματα μέσα στην εκκλησία δεν είναι τα μεγάλα σχίσματα, είναι τα μικρά αυτά σχίσματα που γίνονται μέσα στους κόλπους της εκκλησίας και  δημιουργούν μία κατάσταση άσχημη, μία κατάσταση μίσους και σύγκρουσης. Ο λαϊκισμός πάνω σε αυτό το θέμα κάνει θραύση. Και εδώ σήμερα βλέπουμε το αντίθετο. Πορευόμαστε μαζί με όλες τις δυνάμεις μας. Με όλες τις διαφορές μας θα πάμε μαζί μπροστά. Η μοναδική αυτή πράξη των Εκκλησιών της Κέρκυρας το Μεγάλο Σάββατο με τον ασπασμό της αγάπης όταν λαμβάνουμε  το Άγιο Φως από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κέρκυρας, γεγονός  που καθιερώθηκε αυτά τα χρόνια, αυτό είναι το καλύτερο κήρυγμα που έχει επηρεάσει θετικά το λαό μας. Μπορούμε να πούμε όσα όμορφα λόγια θέλουμε, αλλά οι πράξεις είναι αυτές που έχει ανάγκη ο κόσμος, γιατί έχει κουραστεί από τα λόγια. Ο κόσμος θέλει πράξεις, θέλει να δει, θέλει να αισθανθεί. Αυτό κάνουμε εμείς, με το δικό μας απλό τρόπο στην Κέρκυρα, με το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νεκτάριο. Αυτό το παράδειγμα που δίνουμε σήμερα εδώ ας αποδοθεί και στο ποίμνιό μας» ευχήθηκε ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, Ζακύνθου – Κεφαλληνίας, Τοποτηρητής του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης και  Αντιπρόεδρος της Βιβλικής Εταιρίας, π. Ιωάννης Σπιτέρης.

Μετά το πέρας των ομιλιών, σε ανάμνηση της συνάντησης και της βράβευσης του Καθολικού Αρχιεπισκόπου Κερκύρας, Ζακύνθου – Κεφαλληνίας, π. Ιωάννη Σπιτέρη, του αποδόθηκε από τον πρόεδρο της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιο  και τον  Διευθυντή της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας,  Μιχάλη Χατζηγιάννη, ένα  αντίγραφο της Καινής Διαθήκης με επίχρυσο κάλυμμα και μία εικόνα.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ύμνους που απέδωσαν οι χορωδίες των δύο Καθολικών Ενοριών της Αρχιεπισκοπής Κερκύρας και τίμησαν επίσης με την παρουσία τους ο Ποιμένας της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας Κέρκυρας αιδ. Μιλτιάδης Παντελιός, ο ιερέας της Αγγλικανικής Εκκλησίας αιδ. Jules Wilson, ο πρώην Υπουργός Απόστολος Κράτσας και άλλοι επίσημοι του νησιού.

Η είδηση μεταδόθηκε από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και την κ. Άννυ Ταπάσκου, και έκανε το γύρο του διαδικτυακού και έντυπου Τύπου τόσο σε τοπικό επίπεδο, στην Κέρκυρα, μέσω ιστοσελίδων (corfupress.com κ.α.) και εφημερίδων( «Κερκυραϊκή Άποψη», «Μακεδονία» κ.α.), όσο και πανελλαδικά μέσω της εφημερίδας «Η Καθημερινή». Link: Το άρθρο της Καθημερινής